Tokom građanskog rata u Jugoslaviji poginulo je i nestalo blizu 50.000 Srba, a Stanković, koji je od posljedica Covida-19 preminuo 2021. obducirao je blizu 7.500 tijela stradalih i razgovarao sa 20.000 članova njihove rodbine.
U filmu su prikazani autentični snimci sačinjeni na srpskim stratištima, od Mrkonjić Grada preko Gospića i Vukovara do Skelana i Kravice uz brojna svjedočanstva članova porodica stradalih.
Film „Svjedok“ je nemjerljiv u sadržaju, nemjerljiv u istini, rekao je režiser Denis Bojić. Počiva na istini i predstavlja svjedočansto o razmjerama srpskog stradanja. – Jedan ogroman film, i po kapacitetu i sadržaju ali i po nacionalnom segmentu koji je bitan za srpski narod, jer obuhvata jedan geografski prostor bivše Jugoslavije i na vidjelo iznosi činjenicu za koju smo možda mislili da je znamo, a čini mi se da će tek poslije filma biti jasna i vidljiva ne samo pripadnicima srpskog naroda – naveo je Bojić.
Nakon premijere u najvećem gradu Republike Srpske, slijede projekcije u drugim gradovima Republike Srpske i Srbije.
Film je realizovan u koprodukciji Radio-televizije Republike Srpske i Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica, a scenario i režiju potpisuje nagrađivani režiser dokumentarnih filmova Denis Bojić.
Film „Svjedok“ prvobitno je zamišljen i baziran na dokumentaciji i svjedočanstvima specijaliste sudske medicine iz Beograda profesora doktora Zorana Stankovića koja se tiču stradanja srpskog naroda tokom ratnih dešavanja devedesetih godina na prostoru zemalja bivše Jugoslavije.
Nažalost, Stanković je preminuo neposredno pred početak snimanja filma.
Nakon njegove smrti film mijenja formu, ali ne i suštinu. Ogoljenu i surovu istinu o stradanju Srba prikazanu kroz ratni put i istorijski portret doktora Stankovića, piše RTRS.
Po riječima režisera, ovaj film predstavlja svojevrsnu kolektivnu ispovijest srpskog naroda o njegovom stradanju, te istovremeno priču o čovjeku koji se igrom sudbine našao u vihoru ratnih dešavanja, čovjeku koji je radeći časno svoj posao, na sebe i kroz sebe preuzeo svjedočanstvo o užasima rata.
Radeći na više od 50 masovnih grobnica širom bivše zemlje i obdukciju više od 7.500 stradalih žrtava, Stanković je jedina osoba koja je na ovakav način svjedočila o razmjerama stradanja srpskog naroda.
Ujedno, ovo je istorijski presjek koji kroz filmski izraz u velikoj mjeri objedinjuje mapu stradanja srpskog naroda.
Samo na teritoriji BiH, Stanković je radio ekshumacije i obdukcije na više od trideset masovnih i pojedinačnih grobnica i to na lokalitetima Sarajeva, Tuzle, Sokoca, Pala, Mostara, Bileće, Trebinja, Nevesinja, Kamenice, Zvornika, Skelana, Šekovića, Kravica, Srebrenice, Bratunca, Sandića, Rogatice, Milića, Brčkog, Broda, Ugljevika, Priboja kod Lopara, Kupresa, Bihaća i Mrkonjić Grada.
Uz arhivski materijal i arhivska svjedočanstva Stankovića, te svjedočenja preživjelih članova porodica žrtava, u filmu su učestvovali članovi njegove najuže porodice, članovi njegovog obdukcionog tima, novinari, snimatelji, advokati. O tragičnim sudbinama članova njihovih porodica, te o ličnim strahotama kroz koje su prolazili u procesima identifikacije, u filmu svjedoče brojni pripadnici srpskog naroda.
Film je sniman na lokacijama pet masovnih grobnica gdje su izvršeni zločini nad srpskim narodom – Kravica, Mrkonjić Grad, Brod, Jelačići i Zvornik. Uzimajući u obzir „Povorku sjećanja“ u Beogradu, u filmu je dobrovoljno učestvovalo više od 8.000 ljudi. Radi se mahom o članovima i prijateljima porodica poginulih i nestalih civila, vojnika VRS.
Režiser Bojić zahvalio je porodici Stanković što je podržala i nastavila realizaciju filma, Radio-televiziji Republike Srpske i Republičkom centru za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica, koji su u punom kapacitetu stali iza jednog ovakvog istorijskog projekta, te svim institucijama i pojedincima koji su dali svoj doprinos da se ovaj projekat realizuje.
Realizaciju filma pomoglo je Ministarstvo unutrašnjih poslova Republike Srpske, te organizacije i udruženja proistekla iz Odbrambeno-otadžbinskog rata, načelnici i gradončelnici, opštinske i gradske uprave, te javna preduzeća iz Mrkonjić Grada, Broda, Zvornika, Šekovića, Skelana, Bratunca, Srebrenice, Čelinca, Vlasenice, Milića, Istočnog Sarajeva, Banjaluke, Trebinja, Bijeljine, Višegrada, Nevesinja, Jelačića, Gacka, Ljubinja, Bileće, Berkovića, Prnjavora, Pala, Sokoca, Trnova. Realizciju filma pomogle su Uprave graničnih policija Bosne i Hercegovine i Republike Srbije, Uprave carina BiH i Srbije, Predstavništvo Republike Srpske u Srbiji, Ministarstvo unutrašnjih poslova Srbije, Ministarstvo odbrane Srbije, Ministarstvo saobraćaja i veza Srbije, Ministarstvo finansija Srbije, JP „Putevi Srbije“, grad Beograd sa svim svojim nadležnostima, Gradsko saobraćajno preduzeće Beograd, JKP Pogrebne usluge.
Na filmu „Svjedok“ radili su: scenario i režija Denis Bojić, direktor fotografije Dejan Račić, montažer Ognjen Bogdanović, glavni snimatelj Ljubomir Tešinić, snimatelj Saša Vrućinić, snimatelji zadnje scene Aleksandar Zorić, Siniša Stojić, asistent snimanja Milorad Rajlić, dron operateri Ljubomir Tešinić, Dejan Račić, Branislav Plavšić, Goran Lazić, Danilo Cimbaljević, Dragan Glišović, Srboljub Stojanović, snimatelji tona Željko Kalamanda, Srđan Radaković, Aleksandar Vlajić, Duško Jovanović, dizajner tona Vladimir Vladetić, grafički dizajn Boris Bilić, Ognjen Bogdanović, vozači Miro Marković, Saša Popović, kompozitor David Mastikosa, promocija Margareta Zlatunić, linijski producent filma Filip Mlađenović.
autor: http://glassrpske.com
