Major JNA Milan Tepić herojski je poginuo na današnji dan 1991. godine odbijajući da preda naoružanim pobunjenicima pod komandom Zagreba skladište s vojnom opremom u Bedeniku kod Bjelovara.
Tepić, koji je tada imao 34 godine, aktivirao je eksploziv i digao u vazduh hangar skladišta, žrtvujući sebe.
U jeku razbijanja Jugoslavije, Tepić se kao starješina Jugoslovenske narodne armije nalazio na dužnosti u Bjelovaru.
Pošto su hrvatske paravojne formacije, zvane Zbor narodne garde, blokirale vojne objekte u tom gradu i okolini, pod blokadom se našla i kasarna „Božidar Adžija“. Cilj hrvatskih paravojnih snaga posebno je bilo ovladavanje skladištem „Baratuna“ gdje su se nalazile rezerve vojne opreme, naoružanja i municije, u šumi u Bedeniku, kod Bjelovara.
Pošto se tada nalazio na dužnosti koja je podrazumijevala obezbjeđenje skladišta u Bedeniku, suočen s naoružanom gomilom, pripadnicima hrvatskih paravojnih formacija koji su zahtijevali neizostavnu predaju velikog skladišta opreme JNA, major Tepić je, poput vojvode Stevana Sinđelića u Boju na Čegru u Prvom srpskom ustanku maja 1809, podigao u vazduh hangar skladišta žrtvujući sebe, prenosi Tanjug.
Major Milan Tepić, potom odlikovan najvišim jugoslovenskim Ordenom narodnog heroja, rođen je januara 1957. u Komlencu, kod Kozarske Dubice, Bosanska Krajina.
Milan Tepić Vojnotehničku akademiju započeo je u Zagrebu 1975. godine, poslije osnovnog i srednjoškolskog obrazovanja u rodnom Komlencu, a potom i u Kozarskoj Dubici. Posljednjih godina, kao stariji gimnazijalac, bio je vojni stipendista.
Pošto je vojno školovanje uspješno okončao 1980. godine, na dužnosti se nalazio u Slavonskoj Požegi, a od 1986. u mehanizovanoj brigadi garnizona u Varaždinu, gdje je decembra 1990. vanredno unaprijeđen u čin majora.
Maja 1991. uslijedila je prekomanda u Bjelovar, gdje se našao u 265. motorizovanoj brigadi.
Na dužnosti u Bjelovaru, među njegovim obavezama bilo je i obezbjeđenje skladišta „Baratuna“ smještenog u obližnjem Bedeniku.
Ispostavilo se da je zbog velikih zaliha vojne opreme upravo skladište „Baratuna“ bilo posebno važno pobunjeničkim vlastima u Zagrebu.
Po mehanizmu koji je bio uobičajen u sistemu organizacije bjelovarske kasarne „Božidar Adžija“ starješine iz Komande u Bedeniku su se na dužnostima nalazile u smjenama po deset dana.
Tako se dogodilo da se u presudnom momentu, krajem septembra te 1991, na toj dužnosti kao starješina u smjeni našao major Milan Tepić.
Prethodno, situacija u toj regiji je bila napeta u dužem periodu, a posljednjih mjeseci kritična pošto su separatističke vlasti u Zagrebu organizovale i naoružale pripadnike HDZ i slične ekstremiste u paravojne formacije s ciljem blokada objekata Jugoslovenske narodne armije.
U tom gradu opsadom je zapovijedao Jure Šimić, formalno predsjednik Kriznog štaba Bjelovara.
Paralelno, u objektima JNA situacija je bila zbunjujuća, imajući u vidu opšte okolnosti. S jedne strane, pristizala su nejasna, konfuzna naređenja više komande koja su čak održavala privid redovnih prilika, a istovremeno vidna su bila brojna dezerterstva, pošto je najveći dio vojnika nesrba bježao. Takođe separatističke hrvatske vlasti onemogućavale su snabdijevanje, veze su bile ometane ili prekinute. Struja i voda prekinute.
U kritičnom periodu, objekat u Bedeniku obezbjeđivalo je, pored majora Tepića, desetak vojnika sa jednim potporučnikom.
U očigledno bezizlaznoj poziciji, odlučan da ne popusti, odsječen od veza sa komandom, opredijeljen da vojni materijal ne prepusti neprijatelju, major Tepić je u 10.40 časova izazvao eksploziju žrtvujući sebe. Skladište koje je prethodno bilo minirano odletjelo je u vazduh.
Prethodno, major Tepić je pravovremeno vojnicima pod njegovom komandom naredio da se povuku na bezbjedne lokacije.
Uslijedila je eksplozija velike razorne snage, kada je poginulo i jedanaest pripadnika hrvatskih paravojnih snaga, učesnika opsade.
Uoči aktiviranja eksploziva, poginula su dvojica vojnika jugoslovenske vojske Stojadin Mirković i Dragan Draganović. Obojica su odbili da se povuku, odnosno nisu poslušali naredbu majora Tepića da odstupe.
Smatra se da se u magacinu u Bedeniku nalazilo oko 170 tona protivtenkovske municije, mina i drugih eksplozivnih sredstava, raspoređeno u više objekata, hangara. Major Tepić je u vazduh digao jedan od pet objekata.
Poslije predaje, ubijeni su komandant kasarne Rajko Kovačević, potpukovnik Miljko Vasić, kapetan prve klase Dragiša Jovanović, kao i stariji vodnik Ranko Stevanović, komandir straže Bedenika.
U toj kasarni su takođe poginula još šestorica pripadnika JNA. Zarobljeno je 59 oficira, podoficira i građanskih lica na službi u JNA i oko 250 vojnika, koji su, nakon torture u logorima u Bjelovaru, razmijenjeni 9. novembra 1991.
Šestorica zarobljenih rezervista JNA sa područja Bjelovara, izdvojeni su i četiri dana potom strijeljani u šumi Česma, kod Malog Korenova.
Predsjedništvo SFRJ odlikovalo je posthumno majora Milana Tepića najvišim jugoslovenskim priznanjem, Ordenom narodnog heroja.
Njegov herojski čin obezbijedio mu je trajno sjećanje sunarodnika. Po Milanu Tepiću nazvana je kasarna Vojske Srbije u Jakovu kod Surčina, a Republika Srpska ustanovila je Orden za posebne zasluge „Milan Tepić“.
Spomenik narodnom heroju Milanu Tepiću otkriven je septembra 2017. u Beogradu, na uglu ulica Ljutice Bogdana i Kneza Aleksandra Karađorđevića, na Dedinju u neposrednoj blizini ulice koja nosi Tepićevo ime.
autor: glassrpske.com
