Pogrebni pokrov za koji mnogi veruju da potiče iz groba Isusa Hrista zbunjuje svet već vekovima!
Torinski pokrov je prvi put izložen oko 1350. godine i hvaljen kao pogrebni pokrov koji je korišćen za umotavanje unakaženog Hristovog tela nakon njegovog raspeća. Na platnu, koje je poznato i kao Sveta plaštanica, nalazi se bled obris prednje i zadnje strane bradatog muškarca, a to je prema mnogim vernicima Isusovo telo čudesno utisnuto na tkaninu.
Istraživanje iz osamdesetih godina prošlog veka pokazalo je da je tkanina nastala stotinama godina nakon Hristove smrti. Međutim, italijanski istraživači koji su sada koristili novu tehniku da datiraju materijal, potvrdili su da je ipak proizvedena u vreme Isusa pre oko 2.000 godina!
Navode da činjenica da se vremenske linije zbrajaju daje verodostojnost ideji da je bled obris čoveka sa prekrštenim rukama trag Isusovog krvavog tela.
Biblija navodi da je Josif iz Arimateje umotao Isusovo telo u platneni pokrov i stavio ga u grobnicu.
Pogrebna tkanina je zaokupila maštu vrenika i skeptika i katolika od kada je prvi put predstavljena javnosti. Francuski vitez Žofroa de Šarni poklonio je tkaninu crkvi u Lireju proglasivši ga Svetim pokrovom. Od 1578. godine pokrov se čuva u kraljevskoj kapeli katedrale San Đovani Batista u Torinu.
Mnogi veruju da se na tkanini vide bledi braonkasti obrisi mršavog čoveka upalih očiju koji je bio visok nešto više od metar i po. Oznake na telu takođe odgovaraju Isusovim ranama od raspeća koje se pominju u Bibliji dok istoričari sugerišu da je krst koji je nosio na ramenima bio težak oko 130 kilograma što bi ostavilo kontuzije.
Tim međunarodnih istraživača je 1988. godine analizirao mali deo pokrova koristeći datiranje ugljenikom i utvrdio da je tkanina proizvedena negde između 1260. i 1390. godine nove ere. Tehnika je koristila raspad radioaktivnog izotopa ugljenika za merenje vremena. Neki stručnjaci su rekli da autentičnost platna više ne treba osporavati tvrdeći da je napravljeno od lana koji se uzgaja na Bliskom istoku i da ima trnovu krunu u stilu šlema na licu čoveka.
foto: Files / ČTK / Profimedia
Drugi istraživači, međutim, držali su se ideje da je rezultat lažan zbog analize radiokarbonskog datiranja iz 1988. sprovedene u tri različite laboratorije koje su sve utvrdile da je stara samo sedam vekova.
Naučnici sa Instituta za kristalografiju Nacionalnog istraživačkog saveta za novu studiju sproveli su nedavnu studiju koristeći širokougaono rasejanje rendgenskih. Tehnika meri prirodno starenje lanene celuloze i pretvara je u vreme od proizvodnje. Tim je proučavao osam malih uzoraka tkanine iz Torinskog pokrova stavljajući ih pod rendgenski snimak kako bi otkrio sitne detalje strukture platna i celuloznih šara.
Celuloza se sastoji od dugih lanaca molekula šećera povezanih zajedno koji se vremenom lome pokazujući koliko dugo postoji odeća ili tkanina. Tim je koristio specifične parametre starenja, uključujući temperaturu i vlažnost, koji uzrokuju značajan razgradnju celuloze.
Utvrđeno je da je torinski pokrov verovatno držan na temperaturi od oko 22 stepena i relativnoj vlažnosti od oko 55 procenata oko 13 vekova pre nego što je stigao u Evropu. Da je tkanina držana u drugačijim uslovima, navode naučnici, starenje bi bilo drugačije.
Istraživači su zatim uporedili raspad celuloze u pokrovu sa drugim platnom pronađenim u Izraelu koji datira iz prvog veka.
– Profili podataka bili su u potpunosti kompatibilni sa analognim merenjima dobijenim na uzorku platna čije je datiranje prema istorijskim zapisima 55-74 godine nove ere pronađeno u Masadi – navodi se u studiji objavljenoj u časopisu Heritage.
Tim je takođe uporedio plašt sa uzorcima platna proizvedenog između 1260. i 1390. godine nove ere otkrivši da se nijedan ne podudara.
– Da bi sadašnji rezultat bio kompatibilan sa rezultatima radiokarbonskog testa iz 1988. godine Torinski pokrov bi trebalo da bude sačuvan tokom svojih hipotetičkih sedam vekova života na sobnoj temperaturi veoma blizu maksimalnih vrednosti registrovanih na Zemlji – navodi se u studiji.
Glavni autor studije Liberato De Karo rekao je da test iz 1988. godine treba smatrati netačnim jer su uzorci tkanine obično podložni svim vrstama kontaminacije koja se ne može u potpunosti ukloniti sa datiranog uzorka.
Snima otvaranja groba Isusa Hrista, podsetimo, nedavno je šokirao arheologe koji nisu verovali šta vide.
(Kurir.rs/Dejli mejl/
