Savčić je 1901. kupio veliku državnu šumu „Tara“ i napravio prvu parnu strugaru u Srbiji. Takođe je izgradnju pruge Niš – Knjaževac započeo 1911. godine, a do početka Prvog svjetskog rata je završio oko 90 odsto radova na njoj, sa preko 30 tunela i 20 mostova. Pruga je proradila tek 1920, jer je rat omeo inženjera Savčića u planovima.
Osnovao je i brodarsko-transportno preduzeće u Beogradu, a od novca koji je zaradio kupio je više od 260 rudnih polja u Srbiji.
Prema istorijskim navodima, Miloš Savčić bio je najbolji poslodavac tog vremena, na koga bi slobodno i danas mogli mnogi da se ugledaju, jer je radnicima rudarima davao besplatne kuće, zemljište, neophodan ogrev, struju, zdravstvenu njegu, ali i ono što je on smatrao najvažnijim – besplatno obrazovanje za djecu.
Elitno naselje u Beogradu nastalo zbog Savčića
Miloš Savčić je odabrao lokaciju u Beogradu na kojoj se nalazio vinograd, i baš tu sagradio je kuću za sebe i svoju kćerku, a upravo to predstavlja početak izgradnje elitnog beogradskog naselja Dedinje. Ova raskošna vila u Užičkoj 15 vremenom je postala rezidencija budućih vladara, među kojima su svakako najpoznatiji Josip Broz Tito i Slobodan Milošević.
Neizostavno je da navedemo da je Savčić u svom posjedu imao brojne nekretnine širom Srbije, Crne Gore, Makedonije i u zemljama regiona. Mnoge zgrade sa isključivo neparnim brojevima u Ulici Knez Mihailova u srcu prijestonice takođe su bile u njegovom vlasništvu.
Savčić je bio i politički aktivan, a 1920-ih godina postao je gradonačelnik Beograda, i to zvanje i funkciju obavljao je godinu dana. Prije toga, zajedno sa Jovanom Cvijićem, osnovao je Srpski komitet u Ženevi.
Ličnim sredstvima je isplatio nepovoljni kredit koji je grad uzeo prije njegovog dolaska, a koji je gušio i usporavao privredni napredak. U to vrijeme u Beogradu, dok je Savčić bio gradonačelnik, osnivaju se i opštinska štedionica i električna centrala.
Za svoj izuzetni doprinos privrednom i socijalnom razvoju zemlje dobio je niz ordena i priznanja: Orden Svetog Save I stepena, Jugoslovenske krune II stepena, Belog orla IV stepena i Krst Društva Crvenog krsta u Ženevi.
Ostala su predanja da je Savčić bio izuzetno skroman, kao i da nije imao velike prohtjeve, da se nikada nije žalio kada je izgubio, niti hvalio kada je dobijao. Uvek je bio izdašan, i pomoć s njegove strane nikada nije izostala.
Nakon smrti Miloša Savčića sva njegova imovina je nacionalizovana, prenosi BizPortal.rs.
autor:http://glassrpske.com
