U ovom talasu djeca zaražena koronavirusom razvijaju sve teže kliničke slike, neka završe i na respiratoru.
Imunolog dr Srđa Janković navodi da su u najvećem riziku djeca sa hroničnim oboljenjima, neurološkim smetnjama i imunodeficijentna deca, ali i da više od polovine sve djece koja su liječena u intezivnoj njezi zbog kovida nisu prethodno imala vidljive faktore rizika.
Doktor Srđa Janković, imunologa iz Tiršove je gostujući u Beogradskoj hronici naveo da su u povećanom riziku prije svega gojazna djeca, zatim ona koja imaju dijabet, hematološko-onkološka oboljenja, neurološka oboljenja i imunodeficijentna deca.
„Takva djeca jesu više ugrožena ako dobiju kovid, ali isto ako moram da kažem da se ta predispozicija ne vidi uvijek, da i dijete koje je na oko potpuno zdravo bilo do tog trenutka, može da dobije srećom rijetko, ali može da dobije i dobija dešava se to težu kliničku sliku kovida“, navodi Janković.
Statistike u svijetu kažu da negdj oko polovine, pa i više od polovine sve djece koja budu liječena u intezivnoj njezi zbog kovida nisu prethodno imala vidljive faktore rizika.
„Tako da sa jedne strane – da, naravno da treba brinuti o onima koji imaju faktore rizika više. Sa druge strane treba znati da svako dijete i svaka odrasla osoba ima neki rizik teže kliničke slike ako dobije kovid. To jeste razlog zašto zagovaramo i vakcinaciju između ostalog i djece iako nisu možda primarno rizična grupa“, objašnjava gost Beogradske hronike.
Prema njegovim riječima, verovatno je ispod jedan odsto djece dobija težu kliničku sliku kako u Evropi tako i u svijetu. „Možda svako stoto dijete teže oboli u prosjeku, ali svako stoto dijete od veoma zarazne bolesti koja zarazi veliki broj djece nije mali broj, pogotovo ne kada imamo epidemijske talase, tako da je potrebna zaštita djece svim mjerama, pa i vakcinacijom ostaje nešto što itekako ima smisla, nešto što itekako zagovaramo“, ističe Janković.
Objašnjava da čim se virus raširi u populaciji, čim je veliki broj zaraženih, on bira veliki broj u svim uzrasnim grupama čak i onim koje nisu možda prve na udaru po predispozicijama za težu kliničku sliku.
„To što djeca više obolijevaju u zemljama gde je obuhvat vakcinacije veliki je posljedica toga što postoji djelimična zaštita vakcinama u ovim drugim grupama, a to ne znači naravno da nema smisla zaštititi i djecu vakcinacijom. Naravno onih uzrasta gde je vakcina registrovana“, objašnjava Janković.
Na pitanje – da li djeca pate od postkovida i kakvi su simptomi odgovara da mu njegovo iskustvo u Tiršovoj i iskustvo njegovih kolega pokazuje da ima djece koja pate od postkovida.
„Da umirim sa jedne strane roditelje – to ne mora biti uvijek biti teško stanje, ali može biti stanje koje traje nekoliko mjeseci i koje je mučno i za dijete i za roditelje – sa produženim temperaturama, malaksalošću i nekim drugim tegobama koje viđamo naravno ne kod većine već kod manjine dece koja su preležala kovid“, navodi gost Beogradske hronike.
Ali i ta manjina naravno, kaže Janković, uopšte nije zanemarljiv broj djece, niti uopšte decu možemo uvijek da gledamo samo kroz broj – svako dijete želimo da zaštitimo.
„Tako da odgovor je – da. Postkovid sindrom kod djece može da bude vrlo mučan problem, a kod jednog malog broja ali značajnog može da dođe čak i do opasnih komplikacija u vidu zapaljenskog sindroma koji se liječi na intezivnoj nezi koji čak može i život da ugrozi“, objašnjava Janković.
Ističe da je po podacima koje on raspolaže mali procenat djece vakcinisan.
„Vakcinacija djece nije trivijalno pitanje, nije nešto drugorazrednog značaja i da to što vakcinacija odraslih i djece nije obavezna ne znači da nije potrebna. To samo znači da ljudi treba da donesu odluku, u ovom slučaju roditelji, na osnovu informacija koje mi ljekari dajemo i da to treba da činimo svakodnevno, sistematično, pravovremeno i naravno precizno i istinito“, ističe Janković.
Izvor: B92
