Kantarion, rutvica, angelika i celer su veoma moćne i ljekovite biljke. Ipak, u ljetnjim danima treba ih upotrebljavati vrlo pažljivo, napominje Momčilo Antonijević, novinar i narodni travar.
Primijećeno je da hipericin, ljekovita supstanca koja kantarionovom ulju daje divnu crvenu boju ima fototoksično djelovanje, odnosno povećava osetljivost kože na sunčeve zrake. Ta pojava je prvo primjećena kod krava koje su se napasle kantariona pa preživale na suncu. Na njihovoj koži primijećene su opekotine.
Kada se kantarionovo ulje koristi za spoljnu upotrebu i nanosi na kožu, ima manji toksični efekat, ali kantarion nije biljka koju treba piti u ljetnjim mjesecima, a ako je i pijete, nemojte se izlagati suncu, preporučuje Antonijević.
Kantarionovo ulje napravljeno po priloženom receptu može da se koristi i za spoljašnju i za unutrašnju upotrebu.
„Jedino ulja koja se prave za komercijalnu upotrebu i koja se kupuju u apotekama ili prodavnicama zdrave hrane zato što se dodaju antioksidansi kako bi ulje trajalo što duže, ona su samo za spoljnu upotrebu“, napominje narodni travar.
Blagodeti kantariona
Kantarion, u obliku ulja ili čaja, koristi se za čir u želucu i dvanaestopalačnom crevu i gastritis jer obnavlja sluzokužu želuca. Jako dobro deluje na organe za varenje, prije svega na jetru. Ima i značajno antivirusno djelovanje zahvaljujući hipericinu.
„A najpoznatije je njegovo djelovanje na naše raspoloženje. On sadrži inhibitore monoaminske oksidaze, klasične inhibitore koji se koriste protiv depresije. Kantarion je najbolji biljni antidepresiv. Trebalo bi ga koristiti minimum dve nedelje, dve do tri šolje na dan, da bi koncentracija tih aktivnih komponenti koje djeluju dostigla kritični nivo. Dakle, morate da budete uporni i ne smete da se izlažete suncu. Ukoliko već koristite neku terapiju protiv depresije, ne bi trebalo da koristite kantarion“, naglašava Momčilo Antonijević.
Takođe, ukoliko se koriste kontraceptivne pilule ili lekovi protiv visokog pritiska, pošto kantarion stupa u interakciju sa njima, mogu da ne deluju, napominje narodni travar.
Rutvica – ljekovita biljka koju ne treba dodirivati
Neke su biljke otrovne kada ih pojedemo, a neke su otrovne i kada ih dodirnemo. Jedna od takvih lekovitih biljaka je i rutvica.
Kako objašnjava dr Milica Aćimović iz Instituta za ratarstvo i povrtarstvo u Novom Sadu, Ruta garveolens u narodu je poznata kao rutvica ili sedef, i ima dugu tradiciju primjene u narodnoj medicini.
Međutim, posljednjih godina je zapostavljena i koristi se samo kao dodatak rakijama travaricama zbog boje, jer grančica rute u rakiji daje jako lepu plavkasto-zelenkastu boju.
„Inače ova biljka je fototoksična. To znači ukoliko je diramo golom rukom, a poslije toga smo izloženi svjetlosti, dolazi do pojave opekotina. Slično se dešava i kod nekih drugih biljaka, kao što je na primjer celer. Celer je takođe fototoksičan, ali on obično izaziva reakciju ako su listovi mokri“, dodaje Aćimovićeva.
Celer i angelika
Iz iste porodice kao celer, dolazi angelika, biljka koju bi takođe trebalo pažljivo upotrebljavati ukoliko se izlažemo suncu, ali obe ove biljke sadrže supstance koje se zovu psoraleni i pomažu ljudima koji pate od psorijaze.
„Njima se pak preporučuje izlaganje sunčevoj svetlosti baš kada koriste ove biljke“, ističe Momčilo Antonijević.
Celer i angelika blagotvorno utiču i na organe za varenje. Kod celera se koristi koren i list, list pre svega za čaj, a kod angelike su lekoviti koren i seme. U Francuskoj se na primer kandiraju stabljike angelike.
Koren angelike izuzetno blagotvorno deluje na organe za varenje – stimuliše probavu, otklanja nadimanje i gasove. Vekovima se angelika koristila za bronhitis, cirkulaciju, zatim se preporučuje ljudima koji pate od angine pektoris, kao i onima koji imaju povišen krvni pritisak.
U tu svrhu se koriste i citrusna eterična ulja, kao što su limun, pomorandža i bergamot. Ukoliko se njima inhalirate izbacujete višak sluzi koja se nagomilava u disajnim organima.
