Ružičasti dvorci, sofe koje pričaju, predmeti koji oživljavaju – ovo što zvuči poput fantazija iz filmova Volta Diznija, u stvari su fragmetni živopisnih salona Pariza iz vremena rokokoa.
Prva velika izložba ovog tipa u njujorškom „Metu“ istražuje opus Volta Diznija i rukom crtanih animacija iz njegovog studija kroz Diznijevu ličnu fascinaciju evropskom umjetnošću i korišćenjem francuskih motiva u animiranim filmovima i tematskim parkovima.
Diznijeva putovanja u Evropu bila su izvor inspriacije, ali i izvor strasti prema sakupljanju i stvaranju minijatnurnog namještaja, koji je takođe dio izložbe, kao i snimci Diznija i njegove porodice u posjetama Parizu i Versaju.
Šezdeset radova evropskih dekorativnih umetničkih predmeta i dizajna – od tapiserija i namještaja do satova i Sevr porcelana – izloženi su pored 150 radova na papiru i animacija iz Volt Dizni istraživačke biblioteke, njihove arhive, kolekcija i porodičnog muzeja.
Izabrani inserti iz filmova ilustruju izuzetan tehnološki i umetnički razvoj studija tokom Diznijevo života, ali i nakon toga.
Na izložbi su istaknute reference na evropsku vizuelnu kulturu – od gotske arhitekture u Pepeljugi, preko srednjevekovnih uticaja u Uspavanoj lepotici do predmeta inspirisanih rokokoom koji su oživjeli u Lepotici i zveri. Jedna tema se otkriva kao konstanta kroz čitavu retrospektivu – koncept oživljavanja neživog.
Jezik antikviteta glatko se uklopio u bezbrižnost Diznijevih bajkovitih fantazija: to su svijetovi u koje se bježi, dovoljni sami sebi. Čitav taj proces dobio je termin – diznifikacija, odnosno pretvaranje umetnosti francuskih kraljeva u estetiku koja je osvojila maštu ljudi širom svijeta. Sve je to sažeo sam Dizni u rečenici – mašta je model od koje se gradi stvarnost.
