8. marta 1857-e godine u Njujorku su u štrajk stupile radnice fabrike tekstila, zahtijevajući bolje uslove rada za žene. Na isti dan, na istom mjestu samo 51-godinu kasnije, ponovo je došlo do štrajka žena. Radnice su najprije bile zatvorene u fabrici, iz koje nisu mogle izaći, a potom je izbio požar.
Požar u kojem su izgorile 129-e žene. U sjećanje na ovaj događaj , godinu dana kasnije u Njujorku je po prvi put obilježen 8.mart, Dan žena.
1910-te u Kopenhagenu, na Drugoj internacionalnoj konferenciji žena dogovoreno je da se jedan dan u martu proglasi Danom borbe žena za njihova prava. Tako je za prvi međunarodni Dan žena najprije proglašen 19-ti a ne 8-i mart. Naime, tada su žene Njemačke, Danske, Austrije, Švajcarske i Amerike zatražile pravo glasa.
U Njemačkoj je tako, Klara Cetkin izvela milion ljudi na ulice. 1912-e su i žene u Francuskoj zatrazile da dobiju pravo glasa, u koje spada i pravo da budu izabrane, a potom i žene u Holandiji, Švedskoj i godinu dana kasnije, dakle 1913-e Rusiji.
1918-te je u Njemačkoj po prvi put uvedeno pravo žena da glasaju, ali i da budu izabrane. To je bio prvi veliki uspjeh pokreta žena u ovoj zemlji. Prvi ženski poslanik u njemačkoj Nacionalnoj Skupštini u Vajmaru bila je članica socijaldemokratske partije Marie Jučac:
Moje dame i gospodo, žena je od sada punopravna građanka ove zemlje. Razmislite dobro šta to znači. To znači da je puno više žena u starosnoj izbornoj dobi, nego muškaraca. Žena je sada, s obzirom da ima pravo glasa, u stanju da utice na politički život u zemlji. Svakog prijatelja socijaldemokratije to bi trebalo prisliliti da se založi za pravo žena na glas.“
Dvije godine ranije, 8, marta u Petersburgu, žene,Ruskinje zaposlene u tekstilnoj industriji stupile su, po ugledu na Amerikanke u štrajk. Ovaj štrajk doveo je kasnije do izbijanja februarske revolucije u Rusiji. Na Drugoj međunarodnoj konferenciji žena u Moskvi, 1921-e odlučeno je da se 8. mart, u cijelom svijetu proglasi Međunarodnim Danom žena. Na ovaj dan podsjeća se na njihovu dugogodišnju borbu, u kojoj su najveći uspjesi bili uvođenje 8-časovnog radnog vremena, ujednačavanje plata za muskarce i žene, ali i zaštita majki, te uvođenje porodiljskog odmora.
U vrijeme ekonomske krize između dva svjetska rata, povećao se broj abortusa u Njemačkoj. Samo je 1931-e u ovoj zemlji od posljedica ilegalno uradjenog abortusa umrlo 44.000 zena. Kada su Hitlerovi nacisti dosli na vlast zabranili su Dan žena i uveli Dan majki. Žena je od tada u Njemačkoj bila reducirana na suprugu i porodilicu. Nakon Drugog svjetskog rata, Dan žena 8. mart ponovo je uveden u dijelu Njemačke pod sovjetskom okupacijom. Emancipacija zena u socijalistickim zemljama politički je forsirana. Tek kasnih 60-tih godina žene u tada Zapadnoj Njemačkoj, ponovo su otkrile 8. mart, međunarodni Dan žena.
